PSYCHOLOGICZNE WTORKI- URODZIŁAM DZIECKO –to dlaczego nie skaczę z radości do nieba???!

Wszyscy dookoła Ciebie oczekują, że będziesz epatować szczęściem – w końcu w Twoim życiu wydarzył się mały cud – urodziłaś dziecko.  Oto nastała chwila, o której myślałaś od kiedy byłaś małą dziewczynką, chwila która istniała w Twoich marzeniach, kiedy to nadawałaś imiona swoim “przyszłym” dzieciom… Czy kiedykolwiek uwierzyłabyś, gdyby ktoś Ci powiedział, że chwila ta przyniesie ze sobą łzy, które nie są łzami szczęścia tylko…smutku? Bardzo często jest tak, że kobiety zmagają się z wysokimi oczekiwaniami społecznymi i nierealistycznymi wyobrażeniami dotyczącymi wizerunku młodej mamy. Często wyidealizowany wizerunek kreowany jest przez media, czemu trudno sprostać a co może pociągać za soba frustrację i wtórnie, poczucie winy.

Nie jesteś sama.  Badania wykazują, że zjawisko depresji poporodowej dotyka 5-25% kobiet.  Nie omija nikogo, może właśnie cierpi na nią siostra, która właśnie urodziła dziecko, przyjaciółka, sąsiadka. Ten stan nie zna litości i nie omija nawet celebrytek. Obsesje związane z popularnością, dążeniem do doskonałej wagi, pokazywania się w mediach, powodują często frustrację. Zamiana roli z symbolu seksu i ikony stylu na rolę mamy może być czasami dotkliwie trudna.

Przyczyny wystąpienia depresji poporodowej są zawyczaj zlożone i rzadko mamy do czynienia z jednym czynnikiem wywołującym chorobę. Do najczęstszych należą: brak wsparcia ze strony osób najbliższych, w tym ze strony partnera, problemy finansowe, ciąża nieplanowana, zburzenia hormonalne,   poprzednia podatność na problemy ze zdrowiem psychicznym.

Depresja poprodowa występuje najczęściej w pierwszych tygodniach po porodzie, w rzeczywistości jest jednak tak, że rewolucja w naszym życiu następuje już od pierwszego momentu, kiedy dowiadujemy się, że będziemy mieć dziecko.

 Paula: Od tego zupełnie pierwszego momentu, kiedy zobaczyłam dwie różowe kreski na teście ciążowym, kiedy to zdałam sobie sprawę, że będę mamą,  zaczęłam się martwić.  Martwiłam się o to, że stracę dziecko i przez to nie potrafiłam cieszyć się ciazą tak jak cieszyły się tym niezwykłym stanem inne kobiety.      

Dla niektórych kobiet taki stan nieustannego zamartwiania się o stan ciąży, o dziecko i o siebie samą trwa przez cała ciążę i łączy się z objawami depresji poporodowej. Do najczęściej rozpoznawalnych objawów depresji poporodowej należą: smutek, wzmożona płaczliwość, poczucie przytłoczenia spowodowane przez znalezienie się nowej dla umysłu i organizmu roli, brak zainteresowania czynnościami do tej pory sprawiającymi przyjemność, spadek energii, spadek wagi , problem z zasypianiem, zmęczenie, brak zainteresowania seksem, stany niepokoju i lękowe.  Głównym lękiem dotykającym kobiety z depresją poporowdową jest lęk przed skrzywdzeniem własnego dziecka ale dzieje się to bardzo rzadko.

Chciałabym tu podkreślić jednak, że depresja poporodowa jest mylona z bardzo często wystepującym po prodzie zjawiskiem określanym mianem “Baby Blues”.  Baby Blues to czasowe obniżenie nastroju spowodowane reakcją hormonalną organizmu na poród. Zmiana nastroju, sklonność do irytacji, większa skłonność do płaczu – te objawy zazwyczaj znikają samoistnie po kilku tygodniach i nie wymagają leczenia środkami farmakologicznymi. Objawy depresji poporodowej utrzymują się o wiele dłużej – do kilku miesięcy po porodzie.

Ola: po urodzeniu syna czułam się wciąż bardzo zmęczona. Sąsiedzi zaczęli mi wmawiać że przechodzę depresję poporodową i sugerowali , że mogę skrzywdzić dziecko, co było bardzo frustrujące bo ja wiedziałam że  nie była to depresja poporodowa.

Uwierzycie, że depresja poporodowa to nie tylko “babski” problem? Ciekawostką jest to, że choroba może dotyczyć także około 10% meżczyzn! Procent dotkniętych zjawiskiem ojców wzrósł w ciągu ostatnich lat kiedy to wzrosły wymagania w stosunku do mężczyzn i ich roli w rodzinie, zmiany trybu życia, odpowiedzialności finansowej za utrzymanie powiększonej rodziny, mniejszą ilość snu czy obciążenie praca tak i w środowisku zawodowym, jak i w domu. Bywa i tak, że mężczyna czuje się pozostawiony sam sobie w czasie kiedy jego partnerka jest w centrum zainteresowania.

Psychoza poprodowa jest poważnym schorzeniem psychiatrycznym ale na szczęście w miarę rzadkim – występuje raz na 1,000 porodów. Zazwyczaj pojawia się niespodziewanie w kilka tygodni po porodzie. Do najczęstszych objawów należą: pobudzenie, trudności z zasypianiem, halucynacje trudności z rozpoznawaniem rodziny i znajomych co prowadzi do problemów z wytworzeniem więzi z nowo narodzonym dzieckiem, obsesja, że ktoś chce odebrać dziecko, szereg innych dziwnych zachowań, odłączenie od rzeczywistości. Bardzo często jest tak że psychoza jest dziedziczna i występuje również u osób z wcześniejszymi problemami w zakresie zdrowia psychicznego. Choroba ta zdecydowanie wymaga interwencji specjalistów jak również terapii psychologicznej.

A  może jest tak, że w naszej kulturze, kulturze rozpędzonej, nie zostaje nam ofiarowany czas na dojrzenie do swojej roli, na wsłuchanie się w swój umysł i organizm? Czyż nie jest tak, ze stawiane nam czasami są bardzo wysokie wymagania?

Ewa: krótko po urodzeniu dziecka zaprosilismy z mężem na obiad znajomego który pochodzi z Arabii Saudyjskiej. Widząc, że w kilka dni po porodzie krzątam się wokół stołu i jestem aktywna,  robię wszystko w domu, okazał niezwykłe zdziwienie. “W moje kulturze – powiedział – kobiety nie robią nic aż do 40 dnia po porodzie. Za wszystkie prace domowe odpowiedzialne są inne kobiety z rodziny, otoczenia”.

Jeśli czujesz się dotknięta depresją poporodową nie czekaj, nie cierp w samotności-szukaj pomocy. Nie wstydź się, że otoczenie negatywnie Cię oceni. Aktywnie szukaj wsparcia w najbliższych – wśród rodziny, przyjaciół. Spróbuj znaleźć kogoś z kim będziesz mogła porozmawiać o tym problemie- na przykład  z terapeutą. Dobrym pomysłem jest szukanie  wsparcia wśród innych matek które przeżyły bądź wciąż doswiadczają tego problemu. Spróbuj potraktować siebie bardzo łagodnie – nie podchodź do siebie krytycznie bo to, co przeżywasz to nie Twoja wina. Spraw sobie coś nowego, ciuch, kosmetyk, idź na masaż. Spróbuj się porządnie wyspać i zrelaksować. Najważniejsze, żeby nie zostawać z tym problemem samej w czterech ścianach. Czym szybciej dasz sobie szansę pomóc, tym szybciej poczujesz radość macierzyństwa.

Więcej praktycznych informacji, gdzie szukać pomocy, kto może Ci pomóc, znajdziesz tutaj DEPRESJA POPORODOWA

Tekst: Aneta Husejko

Zdjęcia: internet, przedstawiają Victorię Beckham, Beyonce, Pink wraz z dziećmi