Argilloterapia – uzdrawiająca moc przyrody.
„Mądrość polega na tym, żeby poznać wszystko, co stworzyła przyroda”.
Hipokrates
Glinka jest stosowana w lecznictwie od zamierzchłych czasów. Są o niej wzmianki nawet w Biblii. Niezwykłe właściwości glinki wykorzystywano już w starożytności (Avicenna, Galen). Zalecali ją również Gandhi i ks. Kneipp.
Glinka ma zdolności przyciągania, absorpcji i wydalania substancji toksycznych i nieprzyjaznych człowiekowi drobnoustrojów. Działa jednocześnie jak antybiotyk i antyseptyk. Zapobiega rozmnażaniu się bakterii poprzez aktywizowanie się mechanizmów obronnych, ponadto ma właściwości dezynfekujące.
Można ją stosować w postaci zasypek, past czy maści na choroby skórne. W medycynie ludowej glina jest wykorzystywana w bardziej szerokim zakresie i stosowana przy leczeniu chorób nowotworowych, o różnej lokalizacji.
Glinka kaolinowa jest koncentratem substancji mineralnych pochodzenia naturalnego. Zawiera wiele mikro i makroelementów takich jak: krzem, fosfor, żelazo, wapń, magnez, cynk, miedź czy selen. Skondensowane pierwiastki w glince gwarantują uzupełnienie niedoboru pierwiastków i soli mineralnych w organizmie. Swój sukces glinka zawdzięcza łatwej i naturalnej przyswajalności przez organizm człowieka.
Istnieją trzy sposoby zastosowania glinki kaolinowej: stosowanie wewnętrzne (picie), okłady i kompresy, a w kosmetologii – maseczki na twarz i ciało. Najlepsze rezultaty przynosi łączenie tych trzech sposobów.
Istnieje wiele rodzajów glinki. Najlepiej dostępnym rodzajem jest glinka biała, czerwona i zielona .
Różnorodność kolorów jest związana z różnorodności składników wchodzących w jej skład. Np. biało-błękitnemu kolorowi odpowiada 39 pierwiastków tablicy Mendelejewa. Ale najwięcej w glince jest krzemu z ziemi – około 50%. Krzem jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych pierwiastków na Ziemi. Bez niego nie byłoby na naszej planecie życia. Zawierają go wszystkie rośliny i organizmy żywe.
Niedobór krzemu w organizmie może doprowadzić do szybkiego starzenia się, do takich zachorowań jak choroba stawów, arterioskleroza i – co najgorsze – do chorób onkologicznych.
Stosowanie glinki jest zdecydowanie polecane przy wszelkiego typu dolegliwościach.
Glinka to naturalna odtrutka
Skażone środowisko, zanieczyszczenia gleby, wody i powietrza jest jedną z głównych przyczyn występowania wielu chorób nękających naszą cywilizację, gdyż substancje te stopniowo zatruwają nasze ciało wywołując nieodwracalne zmiany chorobowe. Skuteczną kuracją odtruwająca jest właśnie argilloterapia, glinka ma, bowiem bardzo duże właściwości adsorpcyjne. Jej cząsteczki przyciągają szkodliwe związki, a następnie wydalane są one z organizmu człowieka. Neutralizuje ona toksyczne substancje, normalizuje pH płynów ustrojowych, posiada działanie antyseptyczne. Zawarte w glince enzymy skutecznie oczyszczają krew, usprawniając funkcjonowanie układu krwionośnego.
Sporządzając okłady z glinki ważna jest także ich temperatura, w zależności od rodzaju schorzenia powinna ona być różna.
W przypadku stanów zapalnych skóry i problemów ze strony układu płciowego zaleca się zimne okłady, zmieniane średnio, co 30 minut. Natomiast, jeżeli cierpimy na dolegliwości nerek, wątroby, kości, pęcherza moczowego powinniśmy stosować ciepłe okłady. Średni czas okładów powinien wynosić około trzech godzin, jednak niekiedy można je stosować przez całą noc, zależy to od dolegliwości chorego i jego reakcji na kurację.
Nigdy nie wolno wielokrotnie używać tego samego okładu!
Po jednorazowym użyciu glinki, należy okład wyrzucić, gdyż zawiera on toksyny. Kurację należy stosować aż do uzyskania pożądanego efektu. W przypadku ran, egzem, wrzodów, wyprysków, wykwitów najlepiej stosować sproszkowaną glinkę, posypując nią chore miejsca. Przyspiesza ona gojenie ran i wrzodów, a także działa antyseptycznie. Glinka również zapobiega bolesnym wzdęciom, absorbując gazy w jelitach, ma działanie silnie antypasożytnicze oraz działa pobudzająco na gruczoły wydzielania wewnętrznego.
Przykładowe zastosowanie:
Kąpiele
Częściowe:
Do miski wsypać 30 g glinki, wlać 2 litry przegotowanej wody o temperaturze pokojowej. Pozostawić na 2 godziny w pobliżu źródła ciepła. Moczyć ręce i nogi w roztworze 20-30 min. Roztwór można wykorzystać 2-3 razy. Przed użyciem dobrze jest wystawić roztwór na działanie promieni słonecznych.
Całościowe:
Do wanny wsypać 100-200 g proszku, zalać ciepłą wodą. Kąpiel przyjmować przez ok.15-20 min. Kąpiel stosować przy przeziębieniach, działa również relaksująco i odprężająco.
Mycie włosów
Wymieszać: 10g glinki, 20ml wody, 1 żółtko kurze. Powstałą pastę nanieść na włosy i trzymać 15 min. Spłukać wodą. Pielęgnacja włosów glinką zmniejsza ich łamliwość i wypadanie, a także poprawia ukrwienie skóry, działa przeciwłupieżowo.
Mycie zębów
Zanurzyć mokrą szczoteczkę w proszku. Myć zęby i dziąsła tak jak zwykłą pastą. Glinka skutecznie usuwa kamień nazębny, zapobiega krwawieniu dziąseł. Ma właściwości wybielające i bakteriobójcze. Niweluje nieprzyjemny zapach z ust.
Na nadpotliwość stóp
Glinka w równych ilościach z kwasem borowym i talkiem (używać jak najczęściej).
Glinka na kaca
Glinka, jako absorbent jest 12 razy silniejsza niż węgiel aktywowany. Dlatego wyprowadza i neutralizuje niedogony (toksyczne produkty fermentacji alkoholowej, związki takie jak np. alkohol pentylowy, izobutylowy, propylowy oraz estry niższych kwasów tłuszczowych). Zaleca się spożywać ją przed i po spożyciu alkoholu, a także z rana. Dawkowanie: 1–2 małe łyżeczki w zależności od potrzeb. Glinkę można pić w postaci roztworu oraz spożywać w stanie suchym, lecz popijając dużą ilością wody.
Tekst pochodzi z portalu Polonii Włoskiej Moja Bancarella
