Żelazna dama zmarła w wieku lat 87 w wyniku udaru mózgu. Pierwsza minister Wielkiej Brytanii sama nie wierzyła, że nią zostanie. W 1973 roku powiedziała, że prawdopodobnie za życia nie doczeka się kobiety premiera. Została nią już w 1979 roku. Był to ewenement na skalę światową. Nie każdy wie, że panieńskie nazwisko pani minister brzmiało Roberts, kochała lody gałkowe z pierwszym miejscem pracy Margaret Thacher było chemiczne laboratorium. Jej rodzice byli właścicielami lokalnego sklepiku a za jedyne bezpieczne miejsce na Downing Street uważała swoją torebkę.
Margaret Hilda Roberts urodziła się 13 października 1925 roku ( w piątek), w Grantham, w konserwatywnej rodzinie właścicieli małego sklepiku. Dorastała w mieszkaniu nad sklepem. Uczęszczała do lokalnej grammar school i żeńskiej szkoły wyższej. Lubiła hokej i pływanie. Nie była uważana za nadzwyczajnie uzdolnioną uczennicę. W domu rodzinnym nie było nawet telewizora. Margaret natomiast kochała kino i radio. Polityką zafascynował ją ojciec, który był także członkiem lokalnego councilu. Studiowała chemię na uniwersystecie w Oxfordzie. Tam także rozpoczęła swoją karierę polityczną. Pracowała w zawodzie chemika. Jej specjalnością było poszukiwanie najlepszego, możliwego konserwantu do lodów. W 1952 roku rozpoczęła studia prawnicze. Wyszła za mąż i urodziła bliźniaki.
W 1959 roku natomiast po raz pierwszy zasiadła w parlamencie. W 1976 wygłosiła przemówienie antykomunistyczne, które wstrząsnęło światem. Znawcy mówią, że od tej pory była zwana „żelazną damą”. Inen źródła natomiast podają, że przezwisko miała już dużo wcześniej. Prezydent Francji- Miterand natomiast nazwał Maggie- „Brigitte Bardot z oczyma Kaliguli”. W ciągu jej 2 i ¾ kadencji wielokrotnie musiała rozwiazywać konflikty, w tym zbrojne, pokonywała problemy gospodarcze, co niewątpliwie umocniło jej twardy wizerunek. Zasłynęła z faktu pozbawienia dzieci w szkołach darmowego mleka już na początku swojej kariery premiera. Znana była jako postać bezkompromisowa ale skuteczny polityk. Wyciągnęła Wielką Brytanię z głębokiego kryzysu. Miała wielu przeciwników. Planowano także zamach na jej życie. Prywatnie Thatcher była żoną Denisa Thatchera, matką dwójki dzieci i wg znawców, codziennie gotowała obiady, słynąc ze zdolności kulinarnych w całym parlamencie.
Jej ulubioną marką odzieży była Aquascutum, słynąca z brytyjskości rodzima marka z tradycją. Nosiła także ubrania Marks& Spencer. Publiczności nie podobały się jej nierówne zęby, a zbyt jasne włosy musiała przyciemnić, żeby wyglądać nieco poważniej. Jej styl krytykowana jako zbyt wysublimowany i pokazowy. Z powodu zbyt wysokiego głosu pobierała nauki u nauczyciela śpiewu dzięki któremu udało się obniżyć jej ton o 46 herce. Funkcję premiera pełniła przez prawie 12 lat. W 1991 roku zrezygnowała z fukcji ministerialnej w wyniku niepopularnych decyzji politycznych, które wzbudziły protesty społeczne. W 1992 roku otrzymała tytuł baronowej Kesteven. Napisała dwie książki dotyczące polityki.
Pierwsze lekkie udary przeszła około 2002 roku. W kolejnym roku zmarł jej mąż a następnie jej drogi przyjaciel Ronald Reagan. Ostatnie lata spędziła w domu na londyńskiej Belgravii. Z powodu przebytych w przeszłości udarów, cierpiała na zaniki pamięci. Zmarła dzisiaj w wyniku kolejnego udaru.
Tekst: Gosia Szwed
Zdjecia: internet
